امروز به وبلاگ
مهران که سر زدم ، دیدم از دردهای مشترک سخن گفته شده.در رابطه با مشکلات اجتماعی ما ایرانیان.تقریبا همون چیزایی که من می خواستم در رابطه باهاشون بحث کنیم.
اینکه
خیلی از ماها به محض اینکه مورد احترام قرار بگیریم خودمان را گم می کنیم .
اینکه نوآوری ها را به مُدی مسخره تبدیل می کنیم!
اینکه ثابت کرده ایم که همیشه باید بالای سرمان زور باشد
اینکه احساسی عمل می کنیم اینکه هر جه بیشتر به جلو حرکت می کنیم ، از فرهنگ اصیل خود دورتر می شویم.
به نظر من منشا همه مشکلات ما
احساسی بودن ماست
شما فکر می کنین چطور میشه اینطور نبود؟آیا امکان تصحیح تمام اینها وجود دارد؟آیا امکان رسیدن به جامعه آرمانی وجود دارد؟آیا میشود طوری زندگی کرد که بسیاری از قوانین دست و پاگیر کنار بروند؟آیا می توان عقلی عمل کرد و اینقدر احساسی نبود؟
خواستن توانستن است.
سارا جان سلام
خوبید؟
ممنونم که سر زدید...
وب بلاگ خیلی خوبی دارید و موضاعات خوبی را برا بحث انتخاب میکنید...
در مورد موضوغ مورد بحث جونم براتون بگه که آدمی وقتی چیزی و نداره برای داشتنش حرص میزنه به هیچ چیز و هچ کس هم فکر نمیکنه ...فقط میخواد به اون چیز نداشته برسه...ولی راستش بنظر من ...هر کس توان و ظرفیت هر چیزی و که میخواد نداره...گنجایش و ظرفیتش همون اندازه ایی است که خداوند در اختیارش گذاشته ...حالا اگه به جبر و زور بخواد چیزی ر ا به دست بیاره یک بعد از مدتی بخاطر بیکفایتی از دستش میده و دو...بعد از مدتی همونی میشه که شما گفتید...تا بجایی میرسه خودش و گم میکنه...بنظر من منشا همه این مشکلات نداشتن منطق و فکر درست است و به قول شما همه چی و از روی احساس و خواست دل خواستن است...راه درمانی هم نداره ...اونی که منطقی است و ذات غنی داره به اونچه که داره راضی است و برای رسیدن به انچه که نداره عقلانی فکر میکنه و زحمت میکشه...اونی هم که منطق نداره و اصلا تحمل فکر کردن نداره ...به هر کاری دست میزنه که به خواستش برسه...
ببخشید خیلی حرف زدم...
باز هم پیشم بیایید خوشحال میشم...
شاد...پیروز و پاینده باشید...
اول از اینجا شروع کنم که قانون دست و پاگیره. درسته. و باید هم دست و پاگیر باشه. منتها تو کشور فقط دست و پای یه عده ای رو می گیره. عده زیادی هستند که از هفت دولت آزادن. البته همه ما تا حدی از هفت دولت آزادیم! ما برامون خیالی نیست چراغ قرمزو رد کنیم و کلی قوانین اجتماعی دیگه که خودمونو ملزم به رعایتشون نمی دونیم. اتفاقا از این نظر ما یکی از آزادترین ملت های دنیا هستیم. آزادی دقیقا وقتی به وجود می یاد که همه تابع قانون باشن و رضایت بدن تا یه حدی دست و پاشون بسته باشه.
احساسی هستیم؟ آره اینو قبول دارم. البته اگه منظورت احساسی به معنی مقابل عقلانی باشه. این احساسی یعنی از سر جهل و خرافه رفتار کردن و تصمیم گرفتن. آره. مردم ما در جهل زندگی می کنن. علم دوستی و دانش تو این مملکت فقط یه شعاره. ز گهواره تا گور و ... بی معنیه. این که چی کار باید کرد.. باید گذاشت دانشمندا هنرمندا نویسنده ها و روشنفکرا برای کشور تصمیم بگیرن. مغزه که برای بدن تصمیم می گیره. تو کشوری که شکم داره برای همه تصمیم می گیره وضعش همین می شه که هست. ما مغزارو منزوی کردیم و ...
سارا جون. نباید همه چیز رو به احساسات ربط داد. من فکر میکنم هنوز به ما یاد ندادن که از این احساسات درست استفاده کنیم.
سلااااااااااااااااااااام من اومدم. تشریف نداشتید!!!!!!!!!!!!لوگوت هم سر جاشه!
اولند: تکبییییییییییییر به حباب کوچولو!! دومند: میز مستطیلاتون رو کدوم شبکه نیشون میده؟!! سومند: برنامه ی نیمرخ؟!! می خواستم بگم برنامه تون یه درصدی این جوراس!! ای طورا!! ای بحثا!! ای صحبتا!! ای حرفا!! و این مسائلات ها و فلان و این صحبتا!! آره کاکو جونی!! چهارمند: متوجه شدین برنامه تون چه جورا؟!! چه طورا؟!! چه بحثا؟!! چه صحبتا؟!! چه حرفا؟!! چه مسائلات ها و فلان و این صحبتا؟!! آره کاکو جونی؟!! پنجمند: متوفق باشین!!
گرما رو دوست دارم..چون مثل احساسه...
سوختن رو دوست دارم چون قلب احساسه......
موفق باشی....
اونی که احساس نداره یه مشکل از ما بیشتر داره..
سلام دوست عزیز...این احساسی بودنمو ن که کاملا واضح هستش... ولی خوب بقول این دوستمون خواستن نوانستنه...آپدیت کردم عزیز!!!!! پایدار و برقرار باشی !!!!!
یکی رو هم که مهمترینه جا انداختی... خالی بندی!!!! به من هم سر بزن....
سارا خانم ٬ نظر مو تو وبلاگم گفتم اما به نظر من هم ما ایرانی ها به خاطر احساسی بودنمان همیشه دچار مشکل شده ایم و اینکه احساسات ما بر عقل ما فرمانروائی می کند .امکان تصحیح است اما نه با برنامه های توسعه چند ساله بلکه هم زمان می خواهد و هم تلاش و اینکه سخن گفتن از مدینه فاضله برای مردم ما زود است . عقلی عمل کردن نشانه انسان مدرن است نه مردم سنتی ما . امشب آپدیت می کنم حتما سر بزن .
من فقط در این مورد به یه سلام سلام دوستانه قناعت می کنم! (از بس من قانعم؟؟؟ یا مشکل گشا؟؟؟)
سارا جون. بهتره نظری رو که جدیدا به مهران دادم حتما بخونی!
سلا دوست عزیز
احساسات خوبه ولی در اندازه خودش.
بعید میدونم بشه همچین جامعه ای داشت.
به من هم سر بزن
شاد باشی و پاینده
قضیه این مه آلود چیه؟ مثه اینکه عادی نیست رفتنش. اگه ممکن بود برا منم بگو.
منشا خیلی از مشکلاتم احساسی نبودن ماست :(
سلام. وبلاگ قشنگی داری. دوست داشتی به منم سر بزن.
سلام . نوشته جالبی بود. موافقم.
سر بزن خوشحال میشم.
منشا بسیاری از خوبیهامون هم احساسی بودن ماست.
نمی دونم سارا جان چی بگم ...... احساسی بودن هم یکی از اون چیزاست
سلام سارا جان
ممنون از لطفت
راست میگی ما حسابی احساساتی هستیم
راستی امیدوارم که سال خوب و خوشی در کنار خانواده داشته باشی
عید بر شما مبارک باشد
می بینم که تعطیلین!!
سلام
وبلاگ زیبایی ارید به من هم سر بزنید
اولین بار هست که وبلاگتون رو میخونم
خوشحال میشم اگه به وبلاگ من هم سربزنی
خیلی هم جالب بود
سلام
حرف های خوبی زده ای. اما جواب دادن سوال هایت خیلی مشکل است. این کار مستلزم مطالعات بسیار است و به راحتی نشه پاسخ گفت. ( البته این هم یک راه فرار هست. یعنی همیشه بگوییم پاسخ سخت است و هیچ وقت به آن نپردازیم)
سلالم سارا خانم عزیز.
فرا رسیدن نوروز باستانی و سال نو رو به تو و خانواده محترمت تبریک میگم.
سالی سرشار از شادی و سلامتی و موفقیت برات آرزو میکنم